روشها و رویکرد لوریا در انستیتوی جراحی اعصاب بوردنکو در مسکو، به صورت نسبتاً ناقص به وسیله محققان دانشگاه نبراسکا در قالب “مجموعه عصب-روانشناسی لوریا-نبراسکا” (LNNB) ارائه شد.
توسعه مشهورترین مجموعه آزمون تاریخ عصب-روانشناسی، “مجموعه آزمونهای عصب-روانشناختی هالستید-ریتان” (HRNB)، مدیون تلاشهای هالستید (در دهه 1930) در آزمایشگاهش در دانشگاه شیکاگو است.
نیاز به غربال گری، تشخیص و مداخله توانبخشی سربازان آسیب دیده مغزی جنگ های جهانی اول و دوم، اصلی ترین عامل توسعه ی دانش و روشهای عصب-روانشناسی بالینی بود.
در حوزه روانشناسی تربیتی در دهه نخست قرن بیستم، اولین تستهای سنجش توانایی های هوشی برای نیازهای آموزشی توسط افرادی مثل بینه و همکارش، سیمون تهیه شدند. در ادامه تلاش های اولیه در زمینه توسعه تست های هوشی بود که تست هایی برای ارزیابی های عصب-روانشناختی توسط هالستید و دیگران توسعه یافته و فراگیر […]
دستاوردهای نوروهیستولوژی افرادی مثل رامون ای کاخال، یکی از برندگان نوبل پزشکی 1906، منجر به تهیه نقشه هایی بر مبنای ساختار سلولی (سایتوآرکیتکچر) نورونهای مغز و توزیع آنها شد.
تعدادی از نویسندگان کتابهای مرجع، مثل داربی و والش، ورنیکه را پدر علم عصب-روانشناسی می دانند و معتقدند جایگاه و تاثیر او در تاریخ مطالعات کارکرد مغز نادیده گرفته شده است.
تان” (بیمار بروکا) که ضایعه ای در بخش خَلفی لوب فرونتال چپش (دو تصویر بالا) داشت تنها کلمه ای که توانسته بود ادا کند، “تان” بود. تصاویر پایینی مربوط به یکی دیگر از بیماران بروکا
فیناس گیج، سرکارگری که در 1848 اصابت یک میله آهنی قسمت عمده لوب فرونتال چپ مغزش را تخریب کرد، در 12 سال باقیمانده ی عمرش دچار اختلالات گسترده شخصیت و بازداری رفتاری شد.
شبه علم “فرنولوژی” تصور می کرد که مغز از بخشهای مجزایی تشکیل شده که هر کدام کارکرد ذهنی مجزایی را کنترل می کنند و نیرومندی یک بخش با برآمدگی جمجمه در آن ناحیه خود را نشان میدهد.
The Edwin Smith Papyrus is the oldest known surgical treatise on trauma, describing 48 cases of injuries, fractures, wounds, dislocations and tumors. اولین گزارشات نوشتاری مربوط به آسیب مغزی منعکس در پاپیروسی متعلق به 3000-2500 سال قبل از میلاد، به عنوان اولین سند شناخته شده علمی است.
